Bir konak sahibinin çocuğu ile konakta çalışan hizmetçinin çocuğu aynı ilk okulda okumaktadır.Bir gün konak sahibisi,çocuğuna hizmetçisi ile yemek gönderir.Hizmetçiye gülümseyerek şöyle der:'bu yiyeceği al,okulun en güzel çocuğuna ver, gel'.Hizmetçi gider ve gelir .Akşam olur....Ev sahibesinin çocuğu eve çok aç gelmiştir.Annesi 'Niye bu kadar açsın, sana yiyecek göderdim,yemedin mi? diye sorar .Çocuk ise,kendine yiyecek gelmediğini söyler.ev sahibesi hemen hizmetçiyi çağırır ve sorar.Hizmetçi'ama siz yiyeceği okuldaki en güzel çocuğa ver dediniz.Aynı okulda benimde çocuğum var.bana en güzel çocuk olarak o göründü,o yüzden ona verdim der.'
nasıl ama hepimizin çocuğu kendine özel ve çok güzel ozaman kendi eviniz kıristalden ise başkasının camına taş atmayalım....bütün çocuklar özel ve çok güzel lütfen onlara özen gösterelim ...geleceğe umutla bakabilmek adına bunu yapalım
2 yorum:
Arkadaşım çok güzel bir hikaye ve çok güzel bir sonuç. Ayrıca bir sözün çok hoşuma gitti, "kendi eviniz kristalden ise başkasının camına taş atmayalım" ben de arasıra kullanabilir miyim? Sevgiler canım...
Bence de herkesin yavrusu kendine güzel.
Allah onlara hayırlı ve sağlıklı ömürler versin .
Yorum Gönder